Το τέλος είναι τραγικά απελευθερωτικό.
Αθήνα του ‘50. Mια χήρα μάνα μεγαλώνει τα τρία παιδιά της έχοντας ιδιαίτερη αδυναμία στο μοναχογιό της. Τα πρώτα σημάδια ιδιαιτερότητάς του γιου εμφανίζονται νωρίς: κόντρα με την οικογένεια, ρήξη με τα κοινωνικά πρότυπα, φιλίες με το ίδιο φύλο. Το πάθος του για το χορό τον οδηγεί στο Παρίσι και τα πάθη του σε αμφίφυλες σχέσεις.

Αθήνα του ‘80. H απογοητευτική επιστροφή στην Ελλάδα, η καλλιτεχνική του αποτυχία και η όξυνση των σχέσεών του με τη μητέρα του τον οδηγούν σε ακραίες αποφάσεις: πεζοδρόμιο στη Συγγρού, χορευτής σε καμπαρέ με τραβεστί, φυλακή, αλλαγή φύλου. Η μάνα του αδυνατεί ν’ ακολουθήσει τις αλλαγές του.

Αθήνα του ‘90. Η επιτυχία που ονειρεύεται δεν έρχεται ποτέ. Το τέλος είναι τραγικά απελευθερωτικό.

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: 25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2008

Μια ταινία του ΓΙΑΝΝΗ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
Μουσική: Διονύσης Τσακνής
Τραγουδούν: ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΗΣ, ΕΛΕΑΝΑ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ, ΑΘΗΝΑ ΒΕΛΙΣΣΑΡΗ
Τραγούδι τίτλων τέλους: ΑΡΕΤΗ ΚΕΤΙΜΕ (ΚΟΙΜΗΣΟΥ)

• Ρανια ΟικονομιδουRania Ekonomidou
• Πατρικιος ΚωστηςPatrikios Kostis
• Ντορα ΣημοπουλουDora Simopoulou
• Γιωργος ΝανουρηςYorgos Nanouris